Ga naar de inhoud

Het NK Maasheggenvlechten en het Verdrag van Faro.

Wat zijn maasheggen?

Als je een stuk land bezit. Dan wil je weten waar de grens ligt. Tegenwoordig zie je dat dit gebeurt met schrikdraad of prikkeldraad.
Vroeger deden ze dat met maasheggen. Deze maasheggen werden gemaakt van struiken die stekels hebben. Zo werd de meidoorn en sleedoornheg gebruikt. Er werden takken van de struiken afgezaagd. Die weer tussen de struiken werden gelegd.


De maasheggen zijn weer terug.

Heel lang werden er geen maasheggen meer gemaakt. Tot het begin van deze eeuw. Daarna wel. En dat kwam door de Das. Dit dier moest beschermd worden. De maasheggen zijn perfect voor de das.
Organisaties zoals Landschapsbeheer Boxmeer kwamen met het idee om weer maasheggen te maken.

Het begin van het maken van maasheggen is gedaan. Door organisaties als Stichting Heg en Landschap en
IVN de Maasvallei te Boxmeer, leeft het ambacht op.

Inmiddels is het heggenvlechten zelfs erkend als immaterieel UNESCO-werelderfgoed.


Over het Nederlands Kampioenschap Maasheggenvlechten.

Het idee is van Marius Grutters. Hij organiseert het evenement samen met Stichting Landschapsbeheer Boxmeer. Het NK Maasheggenvlechten vind altijd plaats op de tweede zondag van maart.

Elk jaar komen veel bezoekers op het Nederlands Kampioenschap Maasheggenvlechten.
Wil jij er ook een keer naar toe?
Kijk op de website van het NK Maasheggenvlechten


Interview van het Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed met Marius Grutters. Hij legt uit hoe het maasheggenvlechten weer is opgepakt.

De opa van Marius Grutters was hechtenvlechter in de Maasheggen. Dat bestaat uit verschillende natuurgebieden aan de Maas in Limburg, Noord- Brabant en Gelderland.

“Mijn opa had een boerderij die te klein was om van te leven en ging in de winters heggenvlechten bij andere boeren, zo vertelde mijn moeder mij.

” Toen Grutters er zo’n twintig jaar geleden achter kwam dat er in de Maasheggen nieuwe heggen werden aangelegd met de Engelse vlechtwijze, kwam hij in actie. “Ik vond dat cultuurhistorisch niet verantwoord.”

Elke streek kende vroeger zijn eigen techniek van heggenvlechten. De stijl wordt mede bepaald door het soort struiken, het soort vee en de omstandigheden.

Het is in de uiterwaarden van de Maas belangrijk dat het vlechtwerk bestand is tegen de enorme kracht van het rivierwater tijdens overstromingen.

De Engelse vlechtmethode is volgens Grutters minder duurzaam omdat daarbij ook dode materialen van elders worden gehaald en met de heg worden vervlochten. De heg houdt daardoor ook minder lang stand.

“Heggenvlechten is letterlijk en figuurlijk vervlochten met de streek en het verbindt natuur- en cultuurhistorie met elkaar.

Daarom ben ik toen onderzoek gaan doen naar de gebiedseigen vlechtwijze in de Maasheggen.”

Einde interview.
Hieronder kun je lezen waarom het NK Maasheggenvlechten bij het Verdrag van Faro past. Wil je weten wat dat is? kijk dan naar het artikel, Wat is het Verdag van Faro?


Waarom past het NK Maasheggenvlechten bij het Verdrag van Faro?

Waarom past het NK Maasheggenvlechten bij het Verdrag van Faro? Het Verdrag van Faro benadrukt dat iedereen het recht heeft om te helpen bij onderzoek naar en bescherming, bewaring en presentatie van cultureel erfgoed. Dat gebeurt ook met deze bijzondere wedstrijd.

Het verdrag benadrukt daarnaast de verbindende waarde van erfgoed en ook dat zien we terug tijdens het NK. De deelnemers komen uit alle lagen van de bevolking en het evenement trekt duizenden bezoekers.


De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en het Faro-programma

De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed volgt projecten en initiatieven als het NK Maasheggenvlechten met veel interesse. Niet alleen omdat dergelijke initiatieven andere projecten kunnen inspireren, maar ook omdat ze een belangrijke bron zijn voor de uitvoering van het Faro-programma.

Met dit programma onderzoekt de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed de voorwaarden en gevolgen van ratificatie van het Verdrag van Faro. Dit verdrag stelt niet het erfgoed maar de mens centraal en draagt als titel: De Verbindende waarde van erfgoed’.

Participatie staat hierbij centraal. Daarom is het doel van de Rijksdienst dat over tien jaar initiatieven uit de samenleving en participatie een vanzelfsprekend onderdeel van de erfgoedpraktijk zijn.


Nu het verhaal in beeld. Een video over het NK Maasheggenvlechten van het jaar 2020 Met Marius Grutters.


Steun Go4animals

Vond je dit artikel de moeite waard? Laat dit blijken door een kleine vrijwillige bijdrage. Alvast bedankt hiervoor.

Bedrag






Als je dit bericht de moeite waard vind om te delen dan kan het dit met de onderstaande links.

Facebook

Twitter

Linkedin


TERUG NAAR DE ONDERWERPEN IN NATUUR EN WETENSCHAP

Gepubliceerd inNATUUR EN WETENSCHAP

Wees de eerste om te reageren

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *